به گزارش تجسمی آنلاین، نمایشگاه مجسمه‌های احسان صفری با عنوان "از پس سال‌ها" در گالری ایوان برپاست. صفری با بیان اینکه ۱۷ مجسمه با تکنیک پاپیه‌ماشه در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: ۱۳ سال است که به ساخت کارهای حجمی مشغول هست و در این فرآیند گاه در نمایشگاه‌های گروهی شرکت می‌کردم. اغلب کارهایم دکوراتیو بود و در این سال‌ها بیشتر کار برنز انجام می‌دادم، تا اینکه چند سال پیش کارگاهی که در آن کار می‌کردم تعطیل شد و همین مسئله باعث شد مدتی از این کار فاصله بگیرم. تا اینکه مستندی درباره پرویز تناولی دیدم و شوری در من به وجود آمد که دوباره مجسمه‌سازی را شروع کنم، اما چون نمی‌توانستم کار برنز انجام دهم باید متریال دیگری انتخاب می‌کردم.
صفری ادامه داد: کسانی که با برنز کار کرده باشند مشکل می‌توانند به سراغ متریال دیگری بروند. من هم متریال‌های مختلفی که قبلا امتحان کرده بودم را مجدداً آزمودم اما به نتیجه‌ای نرسیدم. تا اینکه برای اولین بار پاپیه‌ماشه را امتحان کردم و احساس کردم می‌توانم با این ماده به ساخت مجسمه‌هایم بپردازم.
او با اشاره به اینکه آثاری از چهار مجموعه مختلف در این نمایشگاه وجود دارد گفت: بخشی از این مجموعه "دیوها" نام دارد. سال‌ها بود که ایده دیو در آثارم وجود داشت و چیزی که در این زمینه برایم جذاب بود آن بود که می‌شد مسائل اجتماعی را روی این سوژه پیاده کرد. در ساخت این دیوها به معضلات بشری توجه داشتم. در داستان‌های اسطوره‌ای هر دیو بر اساس اخلاق و ویژگی‌های شخصیتی که دارد، دارای ظاهر و ویژگی‌های خاصی است. من نیز در این آثار سعی کردم همین کار را انجام دهم و انگار دیوهای داستان‌ها به قرن حاضر آمده‌اند و رفتار و خلقیات آنها در ظاهرشان دیده می‌شود.
صفری افزود: ویژگی‌هایی مانند ظاهرسازی، بی‌فکری، تن‌پروری و... را در این دیوها نمایش دادم و شاخصه بارز آنها نبود قدرت تعقل است. این فرم‌ها برآیند زیست شخصی من است و آدم‌هایی که می‌شناختم و رفتارهای آنها را درک کرده‌ام، حالا به صورت دیو درآمده‌اند. دلیل تبدیل شدن آنها به دیو این است که هیچ کدام از این خصلت‌ها چیزهای زیبایی نبودند بنابراین نمی‌توانستند در یک موجود زیبا دیده شوند. بر روی بدن آنها نیز بافت‌هایی ایجاد کردم زیرا آنها قرار نیست موجود لطیفی باشند و روی بدن آنها بافت‌های زمختی وجود دارد. تکنیک پاپیه‌ماشه نیز کمک زیادی به این موضوع کرد و از نظر فرم و محتوا با دیوها هماهنگ بود.
او با اشاره به مجموعه دیگر با عنوان "بی‌نام" گفت: این آثار سویه مقابل دیوها هستند. موجوداتی بی‌گناه و معصوم که آن قدر نادیده گرفته شده‌اند که حتی نامی بر خود ندارند. حتی بدن آنها کامل نیست و فرم‌های خیلی ساده هستند و اغلب سر هم ندارند. در این آثار فرو ریختن ارزش‌ها برایم مهم بود و نشان دادن اینکه چیزی که قبلاً وجود داشته است، حالا دیگر موجود نیست. در مجموعه "همیشه" از حروف فارسی استفاده کردم و چیزی شبیه "ه" دیده می‌شود که این فرم‌ها نیز در واقع همان دیوها هستند، اما در درجه‌ای پست‌تر قرار دارند و حتی پایی برای راه رفتن نیز ندارند. مجموعه دیگر با عنوان "قوت غالب" هم نان‌هایی از جنس پاپیه ماشه است که بازهم به مسائل اجتماعی اشاره دارد. منظور من از نان، خوراک انسان نیست. بلکه همه مسائلی است که به انسان خوراک روحی و فکری می‌دهد، اما در بسیاری از موارد این خوراک مسموم و آلوده است.
صفری ادامه داد: کارهای من هیچ‌وقت با ساختن تمام نمی‌شود، بلکه وقتی ساخت حجم تمام شد شروع به تخریب آن می‌کنم و آن زمان است که اثر به اتمام می‌رسد. هدف اصلی من از تخریب، رسیدن به معنایی است که از کار توقع دارم. این تخریب‌ها به آن سمت رفته تا مفهوم را پررنگ‌تر کند. سوختن، ساییدن و کندن که در این حجم‌ها اتفاق افتاده است نشان‌دهنده تخریبی است که به واسطه فرآیندی در اجتماع، بر سر انسان می‌آید.
او با بیان اینکه همه این آثار به دلیل اینکه اشاره به مسائل اجتماعی دارند در یک مجموعه نمایش داده شده‌اند گفت: اگر پیش از این برنز کار نکرده بودم نمی‌توانستم این مجموعه را جمع کنم، زیرا بیشتر تکنیک‌هایی که در پاپیه‌ماشه استفاده کردم از کار برنز آمده‌اند و در پاپیه‌ماشه رایج نیستند.
نمایشگاه مجسمه‌های احسان صفری تا 24 بهمن در گالری ایوان برپاست. این گالری در الهیه، خیابان مهدیه، خیابان جبهه، کوچه لسانی، بن‌بست حمید، شماره ۱ قرار دارد.
منبع:هنرآنلاین